Neoliberalleşme lehine mutasyona uğratılan klasik ordoliberalizm.
Birinci kuşak ordoliberallerin “ statik” ve devletçi anlayışı artık ikinci kuşak “ neo ordoliberallerin” dinamik ve
evrimci anlayışıyla aşılmış gözükmektedir; ki bunların temel kaygılarından biri
“sistemler arası rekabet ilkesi” aracılığıyla gerçekleştirmek istedikleri Avrupa
entegrasyonudur. Başka deyişle, yasama yoluyla bir çerçeve çizmek yerine, bu
çerçevenin kurumsal sistemler arasındaki rekabetin ürünü olmasını isterler.
Sayfa 314 - İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
·
248 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.