...birinci türdeki ordoliberalizm(klasik) Avrupa devletlerinin ve mercilerinin yaptığı yasalarla piyasayı sınırlandırmaya çalışıyordu; yeni ordoliberalizm(neo) ise devletlerin yaptığı yasaları ayıklama ilkesiyle piyasayı yaratmaya çalışır. Bu bakış açısı içinde Avrupa Komisyonu’nun rolü yasama konusunda piyasanın hakemliğini onaylamaya indirgenir. Yeni ordoliberallerin gözünde bu durum, Avrupa Komisyonu’nun geçmişte fazla bir gayretkeşlikle sergilediği düzenleyici faaliyetlerin frenlenmesi açısından bir avantajdır.
Sayfa 415 - İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
·
166 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.