farabi ve ibn sina yoktan var etme olarak yaratmayı kabul ettikleri gibi, yaratmanın da ezelî olduğuna inanırlar. onlar, böylece, yaratma ile ezeliliği birleştirmiş oluyorlar. bu noktaya nüfuz edemiyenler farabi ve ibn sina’nın, kâinatın kıdemine (ezelî) ve yaratılmamış olduğuna inandıklarını söylerler.yaratmanın ezelî oluşu, feylozoflarımıza göre, kâinatın ezelî oluşunu gerektiriyorsa da, bunun, kâinatın yaratılmadan ezelî olduğu ile aynı anlamda olmadığı anlaşılmalıdır.