Mukaddes Hüzün: Demiryolu karın altında görünmez olmuştu; çitler hatta evler bile karın altına gömülmüştü sanki. Çevrelerinde uçsuz bucaksız bir düzlük, puslu beyazdan oluşan bir kaos vardı. La Lison, bir çılgınlık hummasına tutulmuş, keyfince koşar gibiydi. İki adam, her türlü tehlikeye açık halde yol alan bu lokomotifin üzerinde, onları birbirine bağlayan kardeşlik bağını hiç bu kadar güçlü hissetmemişlerdi. Orada, peşleri sıra sürükledikleri insan hayatlarının ağır ve ezici sorumluluğuyla, kapalı bir odada olduklarından daha yalnız, dünyadan daha soyutlanmış bir haldeydiler.

Demiryolu karın altında görünmez olmuştu; çitler hatta evler bile karın altına gömülmüştü sanki. Çevrelerinde uçsuz bucaksız bir düzlük, puslu beyazdan oluşan bir kaos vardı. La Lison, bir çılgınlık hummasına tutulmuş, keyfince koşar gibiydi. İki adam, her türlü tehlikeye açık halde yol alan bu lokomotifin üzerinde, onları birbirine bağlayan kardeşlik bağını hiç bu kadar güçlü hissetmemişlerdi. Orada, peşleri sıra sürükledikleri insan hayatlarının ağır ve ezici sorumluluğuyla, kapalı bir odada olduklarından daha yalnız, dünyadan daha soyutlanmış bir haldeydiler.

Sayfa 206Kitabı okudu

Hayvanlaşan İnsan Emile Zola

34 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mukaddes Hüzün