"Bu nasıl bozgun bu nasıl yıkılmak böyle Çiğnenmiş bir gül gibi eğik ve solgun şimdi yüreğin...
Güneşler doğmaya görsün
Korkak böcekler gibi kaçıyarsun
Kendi gölgenden
Üstelik şeytan kahkahaları patlıyor uğulduyan kulaklarında
Fırtınalar ve yorgun argın dönüyorsun
Aynı yollardan
Hani yoktu sözlüğünde yıkılmak
Kan kan olmuşsa bile koşu alanı
Kan kan olmuşsa bile susuzluğundan
Oysa şimdi yaşamına tuzaklar kuruyorsun Kendi ellerinle..."