Sevmek özlü söz okumaya benzemiyor. Yaşadığın zaman, içine girdiğin zaman o çıkmazı anlayabiliyorsun. Düpedüz yanıyor insan. Kağıtta durduğu gibi durmuyor sevmek. Sevince biyolojisi değişiyor insanın.
Hele ki sevdiği gidince. Ah! Bu 'ah'ı dağlar taşlar kaldıramamış. Ayrılıklar, sevmeler bize yüklenmiş. Bütün ayrılıklar bütün dertler 'ham' olanı pişirmek içindi. Biliyordum ama yaşadığın zaman kaldırması o kadar kolay değildi işte.
Sayfa 25Kitabı okudu
·
98 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.