Herkesin kör olduğuna bir ben dikkat kesilmiştim. Ömrün nihayeti olduğundan bir tek benim haberim vardı sanki. Çünkü bir ben tuttum bütün ölümlerin çetelesini. Kâzım Koyuncu, İbrahim Ferrer, Atillâ İlhan, köşedeki bakkal, kışın yavrulayan sokak kedisinin yavrularından ikisi... Baktığım, dinlediğim her yer ölüydü sanki.