Ayrılığın en güzel yanıdır bu. Ister inanırsın, ister bırakırsın yaşanılmış addedilen onca maziyi. Ben ayrılıklar ilkesinden hareketle, sağımı solumdan ayırt edemezken ; O' sağlı sollu hayata kafa tutuyordu. Hikâyenin büyük bir ana fikri vardı aslına bakılınca. Büyük güçler ayrılığı ilkesi içinde olursan , küçük lokmada yenilir. Büyük lokmada yutulursun. Tum mesele buydu. Gerçi sevgi öyle bir şey öyle güçlü bir ilke ki hiçbir şairin hiçbir meczubun dilinden düşmüyor baksanıza. Aşk, ilahi adalete sığmayacak denli savruk olmasına rağmen, yaşayamayan asla giremez o mayınlı bölgeye . Mağlubiyetin de ötesinde bir yer daha var tabi ki . -Kalbim. Ritim değişmesine imkân tanımayan hızda eriyen tüm buzlar altında imzanı attığın o kardan adama gönül kaptırırdım hep. Düşman ilan edildi, ve saf tuttuk birbirimize ; ardından saçıldı heybetli yağmurlar diz boyu ıslandık durduk. Ömür kısa , gönül yasta, kötü oldum tabi ben ask nedir bilmiyorum bu yaşta. Arsız olunca bilmeceler, bulamadım bize yapılan oyunu. Haksızmıyım sence? Hangi sen buna katlanır, hangi kapıya gitsen cevap alırdın kafandaki muammalara? Başım büyük belâda. Uyku nedir bilmiyorum bu yaşta. Ayların hesabını günlere soruyor. Akreple yelkovan takas ediyor zamanı, gerisin geriye giderek. Yok , haber alamadım hala kalbimde bir yere sahipken bilemedim şimdi. Neyim var benim böyle. Ürkek bakışlarımdan önümü göremiyorum. Yitirdim durdum düşündüm. Hakli olan davasında mahkeme kararıyla değil muhakeme ve mantık kararıyla açığa çıkarmalıydı gerçeği bir bir. Nitekim aslında ruhuna erişmeye tenezzül etmeyen insanlara yardım etmeğe çalışmak istemezdim Bu can alıcı noktayı hatırlamak istemezdim bile. Umut can almaz can verir bilirmisiniz? Bitirir ardındaki gerginliği ,mağlubiyeti, mahcubiyeti. Seni sana getirir, kendinden emin; kendine zemin hazırlarsın nitekim. Bilirim isyan etmeyi, aynı şerbeti içip aynı yerden kan kusmayı da. Yo hayır, derdimden değil bu yazdıklarım, benim zorum kendimle. Yüksek binaların önünde sarmaş dolaş olmayı, ümit verip ardından koşmayı. Zerre hevesim yokken Aşka, bir anda en muhteşem akla hizmet böbürlenerek yürüdüm O’na... Kandırdım kendimi aslında. Yok yere umdum, hoş değildi bu yaptığım, hataların bedelini ödüyoruz orası ayrı bir konu. Bakıpta görebilecegim en güzel manzarayı kapatan ağaçlar gibi , gönülsüz uçan bir kuş misali oradan oraya savruldu görüşlerim. Ördüğüm aşk yumağı çözüldü. Yaktığın tek bir dal sigarayı bile atamadım, gurursuz umutsuz huzursuz keyfim gırla. (?) Hangi başımı sokayım çaresizliğin arasına.? Hangi sen katlanırsın benim anlamsızlığıma? Içine attığın onca sözlerin yansımasını şimdilerde bende yaşıyorum . Aslen buraliyim ama doğma büyüme içinde yaşadım hatıralarının. Yaktığın tek bir dal sigarayı icimde söndürdüm. Kaskatı kesildi ellerim , ve sonsuz teşekkürler beni sevdiğin her bir sevginin bende açtığı yaraya....