Her insan kendinden başka hiç kimsenin olmadığı boğucu bir sis bulutunun ardında yaşadı. Arada bir mağaranın derinliklerinde başka birisinin daha var olduğunu gösteren zayıf sinyaller aldı, böylece, el yordamıyla da olsa birbirlerine güvenmeye cesaret edemediklerinden ve o nihai yalnızlığın dehşetini ta bebekliklerinden beridir hissettiklerinden dolayı, insanın insana karşı duyduğu korku ve yırtıcı açgözlülük her zaman var oldu.
Sayfa 111 - ithakiKitabı okudu
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.