"Kader beni bu kadar kötü vurduğu için minnettarım"demişti "Eski hayatımda şımarıktım ve hiçbir manevi kazanımı ciddiye almazdım"Barakanın penceresinden dışarıya gösterip ,"Buradaki bu ağaç yalnızlığımın tek dostu "diyordu.Penceresinden sadece bir kestane ağacının tek dalı görünüyordu ve dalda iki çiçek açmıştı "Sık sık bu ağaçla konuşurum "demişti bana.Şaşırmış ve bu söylediklerimi nasıl yorumlamam gerektiğini bilememiştim"
Sayfa 80Kitabı okudu
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.