“Sizden biraz tavsiye alabilir miyim acaba,” diye söze başlayan Martin içten bir kabulle karşılanınca kalbi hop etti. “Hatırlarsınız geçen sefer burdayken, kitaplar ve başka şeyler üzerine konuşmayı bilmem, dedim. O günden beri çok düşündüm. Ha bire kütüphaneye gittim ama elime aldığım kitapların çoğu aklımı aşıyo. Belki en baştan başlasam en iyisi. Ayrıcalıklı insanlardan değilim ben. Çocukluğumdan beri çok çalıştım. Kütüphaneye gittiğimden beri kitaplara yeni bir gözle bakıyom, bu arada yeni kitaplara da bakıyom. Doğru bi okuma yapmadığım sonucuna vardım. Bilirsiniz, hayvan çiftliklerinde ve gemilerde bulduğunuz kitaplar, sizin bu evdekiler gibi olmaz. İşte benim okumaya alışık olduğum kitaplar öyle şeyler. Yine de ben şimdiye kadar gördüğüm insanlardan farklıyım. Bunu övünmek için söylemiyom. Birlikte seyahat ettiğim denizcilerden ve kovboylardan -kısa bir süre bunu da yaptım- daha iyiyim diye değil. Ama ben kitapları hep sevdim ve bulduğum her şeyi okudum. Yani sanırım onların çoğundan farklı düşünüyom.
Şimdi konuya geliyom. Hiçbir zaman böyle bir eve girmedim. Bir hafta önce buraya gelip bunları gördüğümde, annenizi, kardeşlerinizi ve her şeyi, yani, çok hoşuma gitti. Böyle şeyler duymuştum. Bazı kitaplarda böyle şeyler okumuştum, sonra evinize bakınca kitaplar gerçek oldu. Ama asıl ne diycem, bu hoşuma gitti. Bunu ben de istedim. Şimdi de istiyom. Bu evde sizin soluduğunuz havayı solumak istiyom. Herkes bağırmadan temiz temiz konuşuyo, insanların düşünceleri temiz; kitaplarla, resimlerle, güzel şeylerle dolu bir ev. Benim soluduğum havada çok çalışmak var, ev kirası var, kavga ve demlenme var; herkes bunları konuşur. Ama siz odanın ucuna kadar gidip annenizi öptüğünüzde, dünyanın en güzel şeyini gördüm, dedim. Çok şey yaşadım, benim gibilerin bile çoğundan daha fazla şey gördüm. Bakmayı severim, daha da fazla şey görmek isterim. Farklı şeyler görmek isterim.
Daha da konuya gelemedim. İşte geliyom. Ben de bu evde sizin yaşadığınız gibi bir hayata sahip olmak isterim. Hayatta demlenmekten, çok çalışmaktan ve gezmekten fazlası var. Peki, şimdi ben bu hayata nasıl kavuşurum? Nereden başlarım? Çalışmaktan kaçınmam, sıkı çalışma konusunda çoğunu cebimden çıkarırım. Bi işe koyulunca gece gündüz çalışırım. Belki komik buluyorsunuz sizden bunu istememi. Biliyom, bu dünyada bunu en son istemem gereken kişi sizsiniz, ama isteyecek başka kimsem yok..
Sayfa 72Kitabı okudu
·
130 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.