Bir Delinin Güncesi Aslı Erdoğan'ın gazete ve dergilerde yayınlanan yazılarından oluşuyor. Yazılarının bir kısmı 90'lı yıllarda ülkemizde yaşanan olaylara ilişkin. Gözaltındayken dövülerek öldürülen gazeteci Metin Göktepe, sendikacı Hüseyin Yeter sabah evden çıkmışlar bir daha evlerine dönememişler aileleri çaresizce kendilerinden haber beklemişler her tıkırtıda, evlerine yaklaşan her ayak sesinde umutlanmışlar ancak sonunda ölüm haberlerini almışlardır. Yapılan mahkemede sanıklar için tahliye kararı çıkmıştır. 'Sizin Hiç Oğlunuz Öldü mü?' başlıklı yazıda gözaltında, cezaevlerinde işkenceler sonucunda ölenler karşısında adaletin sessiz kalmasını yazmıştır. "Fırtınalı havada çakan şimşeğin kurşuni ışığı, bir mine çiçeğine değerse, o çiçek renginin yitirirmiş" cümlesiyle başlayan ‘Fırtına Çiçekleri’ başlıklı yazının sonundaki, "ilk yaz çiçeklerinin üzerine kar yağmış parlak ürkek, saf düşler fırtınada dağılmıştı." cümlesi Manisalı çocukların ruhlarında açılan yaraların kapanmayacağını, adalet, insanlık, vicdan gibi heybetli sözlüklerin yıkıldığının ifadesi. “Uçurumun Dibindeki Kahkaha” da oğlunun parçalanmış yüzünü görüp de tanıyamayan bir mahkûm annesinin durumu karşısında atılan kahkahayı yazmış. Böyle bir durum karşısında nasıl gülünebilir ki? Kız R.D., R.K. , K.İ.’nin sessiz çığlıkları. Megrican, R.D.’nin Çocuk Esirgeme Kurumu’na bırakılan korucunun tecavüzü sonucunda doğan bebeği. R.D. her gece onu rüyasında ağlarken görüyor. Oysa ki Megrican ‘ağlama benim canım’ demek. Bu şekilde insanın uğradığı zulmü anlatan birçok yazı var kitapta özneleri farklı gibi görünmesine rağmen derine indiğinizde aslında biziz. Aslı Erdoğan Boşluğun Resmi başlıklı yazısında biz okurlara, duygular alanına tehlikeli dalışlar yapmayan insan yüreğinde ölümcül saltolar atmayan sizin düşüncelerinizi berraklaştıran tablet biçiminde geri sunan yazıları mı okumak istersiniz diye soruyor. Kendi tercihinin bedenle konuşan yazıları gırtlağa çökenleri, mideye bir yumruk salllayanları karanlığı yadsıyanları değil, karanlıkla birlikte tam karanlıktan yazılanlar olduğunu söylüyor ve bu yazılarında bu tercihini sonuna kadar kullanmış. Karanlıklar içinde kalan sessiz çığlıkları, yaşanan acıları bütün yüreği, insanlığıyla duyumsamış, hayran kaldığım insanın içine işleyen sarsıcı cümleleriyle gün ışığına çıkarmış. İç açıcı bir okuma değil ama bu çığlıklara başka çığlıklar eklenmesin diye kulak vermek gerek. “Yaralar çoğu kez dilsizdir, ama bir konuştular mı, sesleri korkutucudur ve yalan söylemeyi beceremezler.” Manisalı çocukları merak etmiştim. Bu link onlarla ilgili. bianet.org/bianet/insan-ha...

Bir Delinin GüncesiAslı Erdoğan · Everest Yayınları · 2017739 okunma

··

187 görüntüleme

Roquentin

@elif22 ·

22 Nisan 2018 07:35

Insani o kadar sarsıyor ki o kadar gerçek ama bir o kadar da uzak gibi. Ama ne yazık ki bizim bozuk hikâyelerimiz. Eline sağlık.

mısra

@Nymphaea ·

22 Nisan 2018 11:05

Bozuk hikayeleri yüreğinin derinliklerinden gelen çığlıkla anlatıyor Aslı Erdoğan belki bu çığlıklar sağır olmuş yüreklere de ulaşır… Çok teşekkür ederim yorumun için.

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.