Defalarca ölümü ve bedenimin zerrelerinin dağılmasını düşündüm. Bu düşünceler beni korkutmuyor. Çünkü yok olmayı, ortadan kalkmayı gerçekten de arzuluyordum. Tek korktuğum, bedenimin zerrelerinin ayaktakımına ait olanların zerreleriyle karışmasıydı. Bu düşünce benim için dayanılmazdı. Bazen gönlümden, öldükten sonra uzun kollarım ve hassas parmaklarım olsa da bedenimin tüm zerrelerini dikkatle toplasam, onlara sıradan insanlarınkiyle karışmasınlar diye gö kulak olabilsem diye geçiriyordum.
Sayfa 68Kitabı okudu
·
162 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.