".. ona [Nietzsche'ye] göre sadece yüce değerler —ki bunların en yücesi Tanrı'dır— kaybolmuştur. Ancak bu, değer kavramının içini tamamen boşaltılması demek olmayıp bilakis değer kavramının tüm gereksiz yönlerinden koparılması demektir. Çünkü değerler ancak onları engelleyen yahut onlara nihai bir hedef gösteren yüce bir değer (Tanrı) olmadığı zaman gerçek mahiyetlerini —yani dönüşebilme ve sonsuz değişebilme kapasitelerini— gösterirler."