Milli Eğitim Bakanlığı’nın gençler arasında yaptığı araştırmaya göre; son bir ay içinde kitap okuma oranları şöyledir: % 61 hiç kitap okumamıştır, % 13.4 bir kitap okumuştur. Kültür Bakalığınca yapılan istatistiklere göre ise;
***
Bir yılda basılan kitapların çeşidi ülkelere göre şöyledir:
ABD 85.121
Japonya 42.217
İngiltere 64.761
Almanya 64.761
Türkiye 6.151
***
Gazete okuyanların nüfusa oranları şöyledir:
Japonya % 62
Almanya % 48
Türkiye % 5
***
Türkiye;deki kahvehane ve kütüphane sayılarının kıyaslaması ise şöyledir:
Kütüphane sayısı 1412
Kahvehane sayısı 570.000
Buna göre: 49.500 kişiye bir kütüphane düşereken, 122 kişiye bir kahvehane düşmektedir.
***
Gallup firmasının yaptığı bir araştırmaya göre bazı ülkelerdeki kitap okuyanların nüfusa ornları şöyledir:
Japonya % 14
ABD % 12
Almanya % 11
İngiltere % 11
Türkiye % 0,01
··
7 görüntüleme
Beyler ben de bir öğrenciyim.Okulumuzun maddi durumu da kötü değil.Fakat okunmuyor.Fen lisesi.İnsanlar matematikten fizikten başka bir ilerleme yolu olduğunu düşünmüyor.Zihniyetle alakalı yani.Aynı şekilde zaman kaybı olarak düşünmek de söz konusu.Ama şunu da deneyimlerimden biliyorum ; kaliteli kitap okuyorlar.Ne zaman fantastik kitap versem çoğu okumaya meyilli.Bu da ailelerdeki yönlendirmelerden kaynaklanıyor sanırım.Tembellik de okumamaktaki en büyük faktör bunu da atlamayalım.Tabii maddi durumu yeterliyse bunlar geçerli.Ötesine zaten bir yorumda bulunamam.
Aslında üzerine konuşulabilecek çok faktör var.Türkiye'de yoksulluk çeken çok insan var,biz görmesek de..Şimdi bu insanlar temel ihtiyaçlarını gidermekte güçlük çekiyorken kültürel ihtiyaçlarına sıra gelir mi? Sonrasında her kitap da okunmaz.Bazen elime bir ktiap alıyorum,okuyorum,bitiriyorum.Bana ne kattı diye soruyorum.Hiç.. Başka bir kitap alıyorum ve o kitap başucumda dursa yeridir diyorum.Mesele çok okumak da değil,öğrendiklerimizi hayatımızda uygulayabilmekte..
Daha da çok şey var konuşulacak..Benim aklıma gelenler şimdilik bunlar..
Aslında bu paylaşımı yaparken ki amacım yoksulluk, ülkenin gelişmişlik seviyesi, asgari ücret vs. gibi durumları eleştirmek değildi. Tabiki önceliği geçim kaygısı olan bireylere lafım yok. Asıl değinmek istediğim konu her imkanı bulunan ülkemizin geleceği olan gençlerimizin az okuyup az düşünmesi. Bende bir üniversite öğrencisiyim okulumda bi anket yapsam belki yukarıdaki istatistiklerin altında bir değer bile çıkabilir. Umarım bu değerlerin yükseldiği zamanları görürüz. Herkeze düşüncelerini paylaştığı için teşekkür ederim.
Ben de sık okuyan birisi değilim aslında,her insan gibi işten güçten çok vakit bulamıyorum.Bulduğum kadarı ise genelde yolculuk yaptığım zamanlar oluyor (otobüste,metroda vs.) ve hep bakıyorum da ineceği durağa kadar boş boş oturup bakınıp gidiyor bu insanlar..Abi çok değil sadece otobüste,metroda,vapurda falan yolculuk ettiğinizde okusanız (hadi vapuru saymayayım,şimdi ben olsam boğaza bakardım :)) bile kısa sürede elinizdeki kitap bitmiş olur.
Lakin bilinçlenmek çok daha ayrı bir mevzu.Okumak (sadece kitapla da sınırlamıyorum,gazete,dergi de olabilir.) en önemli bilinçlenme aracı da olsa,kazanılan alışkanlıklar ve kültürün öğrettiklerinden dolayı insanlar halen bilinçsizce davranıyorlar.Örnek olarak öksürürken elinizi değil kolunuzu kullanın diye bildirimler yapıldı Domuz Gribi'nin çıktığı zamanlarda.Ama yok..en düzgün kıyafetlisi bile aynı hamam..ondan sonra başkalarıyla tokalaş.Mikroplarını ona bulaştır,sonra hasta olsunlar..hastaneye gitsinler.Hastanenin havası zaten kasvetli,oralara sağlam girseniz hasta çıkarsınız..
Neyse çok saptırmayayım :)
İstatistikler bir fikir vermesi açısından önemlidir. Ancak herşey demek değildir. Türkiye 1970'lerden beri büyük bir değişim içinde, kültürümüz çok hızlı değişiyor. Bunda genç nüfusun fazlalığı önemli bir etken. Bize düşen genç nüfusla aramızdaki bağı koparmamak. Unumuzu eleyim eleğimizi astık diye bir köşeye çekilmek herkese hainlik olur. Bizde müthiş bir tecrübe ve birikim var, gençlerde de bitmez tükenmez bir enerji... Bu ikisini bir araya getirmek ve ortak bir amaca doğru gitmek lazım. Bu hayatta şimdi herşey maddiyatla ölçülmekte. Benim etrafımda gördüğüm hiç kimseye çok para mutluluk getirmedi. Şimdilerde para araç olmaktan çıktı amaç oldu. Bu ise bir kısırdöngüye sebep oldu. İnsanlar birbirini parasına göre kıyaslamaya adam yerine koymaya başladı. Bilginin itibarı düştü. Bilgili çalışkan üretken insanlar horlandı, dışlandı. Hal böyle olunca da okumak neye yarayacak ki..? Karamsar bir tablo olmasına karşın gördüklerim ve tecrübelerim bana büyük bir güç veriyor. Biz gerçekten büyük bir ülkeyiz istatistikler moralinizi bozmasın elbette sancılar olacak, sıkıntılar yaşanacak ama bakın 1000 kitabın istatistikleri ne kadar yüksek öyleyse önümüze bakalım ve yola devam edelim.
Önemli olan insanın inşasıdır.Lakin bu konuda hiçkimse,ben dahil (gerçek anlamda) bir adım atmıyor.
Aynen ekmek mücadelesi verilen bir toplumdayız.Bir asgari ücretlinin maaşını ve de bir kitabın fiyatını düşünün.Bu adam gidip kitap mı alır yoksa yiyecek bir şeyler mi alır? Bu sorunun cevabı aslında istatistiklerin niye bizim ülkede böyle olduğunu doğruluyor
metroda, otobüste başkasının okuduğu kitabı okumakta birinciyiz :)
kitapların yerine kulaktan doğma bilgilerle avutuyoruz kendimizi. bende cok okumazdımm hatta ucurtma avcısı kitabını 8 ayda bitirdim. Ama son hazirandan beri 55 kitap okumuşum. mevzu adım atmak yada sevebilmek..
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.