...dünyaya dair zihnimizde beliren resim şöyleydi; savaşlarda kullanılan nükleer tıpkı Hiroşima ve Nagazaki’de olduğu gibi dalga dalga kabararak gökyüzüne yükselen mantar biçiminde, meşum bir kara buluttu, insanları anında küle çeviriyordu, oysa barışçıl nükleer hiçbir zararı olmayan bir ampüldü. Çocuksu bir dünya resmi vardı hepimizin zihninde. Çocuk kitaplarında yaşıyorduk. Sırf biz değil, Çernobil’den sonra bütün insanlık akıllandı... Olgunlaştık. Çocuk değildik artık...
Sayfa 228 - Epsilon YayıneviKitabı okudu
·
459 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.