Çektiğim hiçbir acı nedensiz değil. Ben onlar sayesinde "ben" oldum!
Hayatın anlamı nedir?
İnsanların var oluşundan beri cevap bekleyen o soru...
Cevabı bulunabildi mi peki?
Hiçbir cevap mükemmel değildir!
O halde bulabileceğimizin en iyisini bulalım!
Eserin ısınma turlarında çok güzel bir soru var. İncelememi okurken aklınızı kurcalasın biraz: "Şunu merak ediyorum: Mesela size yeni baştan yaşama, bir şeylere yeniden başlama imkanı verilseydi bunu kullanır mıydınız?" (s. 22)
Doğan Cüceloğlu
80 yılı aşkın bir tecrübe.
Yalnızca ülkemizin değil dünyanın bir değeri. Hangi cümleyi kurarsa kursun arkasında büyük bir birikim olduğunu biliyoruz. Onu o yapan şeyleri şimdi biz çocukları, torunlarıyla paylaşıyor, kulak vermeye ne dersiniz?
Var mısın?
Var mısın hayatını değiştirmeye?
Hadi canım sen de, bütün kişisel gelişim kitaplarının kurduğu cümleler bunlar!
Okuduğun zaman öyle olmadığını göreceksin.
Anlamını yakalayan bir insanın o yolda yürüyecek insanlara bir rehberi yalnızca. Bir söz vardı: Unutma, öğretmen kapıyı açar, içeriye kendin girersin. Bu eserde de büyük bir tecrübe bize o kapıyı aralamış, dinleyip dinlememek bizim elimizde.
"Emin olun, birkaç sayfa sonra ömürlük bir macera sizi bekliyor." (s. 17) Oldukça iddialı başlıyor. Bu bir pazarlama tekniği mi dersiniz yoksa ömürlük macera bizim ömrümüze de bir şeyler katacak mı?
Kronik Kitap'ın son zamanlarda yaptığı gibi soru cevap şeklinde ilerliyor eser. 
İlber Ortaylı'nın da bu şekilde kitapları vardır, okuyanlar bilir. Gayet akıcı sohbetler bunlar. Hayata yön verecek birçok konuya değiniyor. Çocukluktan, anne baba tutumlarından, okul ve meslek seçiminden, eş seçiminden hayata gözlerinizi yumacağınız ana değin ne ararsanız var içinde. Aslında bildiğiniz şeyleri içselleştirmenize yardımcı oluyor. Bunu yaparken hikayelerden, anılardan yararlanıyor. Öyle babacan bir üslubu var ki sanırsınız karşınızda oturuyor ve sohbet ediyorsunuz.
"Biliyor musunuz, kendimi sürekli ihmal etmişim." (s. 24) Hani diyor ya bir halk türküsünde, ah ile vah ile ömrüm tükettim, diye. Sonumuz böyle olacak diye korkuyorum. Öncelikle sıralamamızda kendimiz kaçıncı sıramızdayız acaba? Hep başkaları için yaşamak ve başkaları için çalışmaktan kendimize dönüp bakmaya fırsat bulamıyoruz. Ne diyor bir şair: Hayatta kalabilmek için bir ömür veriyoruz. Doğan hocanın dediği gibi, mış gibi bir hayat sürüyoruz.
Eserin sonunda neleri okumamız, neleri dinlememiz, neleri seyretmemiz konusunda tavsiyeleri yer alıyor. Bahsettiği eserleri yalnızca isim olarak almamış aynı zamanda kısa kısa tanıtmış. Birçoğunu okumuş, dinlemiş ve seyretmiş olmak beni oldukça mutlu etti. Verdiği eserlerin birçoğu sohbetinde de geçiyor. Herkesin anlayabileceği ama aynı zamanda dolu dolu olan cümleleri var. Bu ikisini aynı anda bir araya getirmek pek kolay olmaz genelde.
Umutlu Doğan hoca...
Biz ne kadar umudumuzu yitirsek de o enerjisi ile kendi umudunu aşılıyor bize. Mutluluğun çok parada, çok insanda olmadığını fark ediyor, bencil değil ekiple yaşamayı keşfediyorsunuz. Hayatının büyük bölümü Amerika'da geçmiş muhteşem bir Anadolu insanı o. Bakış açısı öyle genişlemiş ki gelenek ile şimdiyi harmanlıyor. Z kuşağı deyip geçtiğimiz kesimi torunları olarak görüp gelecek günlere güzel hazırlama derdinde.
Tespitleri oldukça yerinde. "Sırf kız oldukları için okutulmayan insanlar var benim ülkemde." (s. 156) 21. yüzyıldayız ve böyle düşünenler hâlâ var biliyor musunuz? Bunu eğitim camiasının içinden biri olarak, bir köy öğretmeni olarak söylüyorum. "Ülkemde acı çeken milyonlarca çocuk var." (s. 102) Aşılması gereken bir durum. Aşılması için çaba harcanan bir durum. Aşılacak da. Olan bu zamana dek olanlara olacak!
"Kadının insan insana ilişki kurma çabası Türk erkeği tarafından "kadının sinyal vermesi, kuyruk sallaması, flörtöz davranması" olarak yorumlanıyor." (s. 165)
Zaten canım ülkemde ne çekerse çocuklar ve kadınlar çekiyor. Şu uygulamadan bile belli bu durum. İnsan insana ilişki kuramıyoruz. İnsanlığın önüne farklı konuları set çekenler yüzünden birbirine temkinli yaklaşır oldu insanlar.
"Yaşam bir danstır," diyor Doğan hoca. Bizse müziğin ritmine ayak uyduramayan insanlarız. Bize bizden çok inanan, güvenen bir insanın sohbeti ile silkinip kendimize gelebiliriz belki.
Böyle bir maceraya var mısınız?
··
15,1bin görüntüleme
Bir cümle de olsa düşüncelerinizi bırakabilir, İncelemeyi paylaşabilirsiniz.
Emeğinize sağlık çok güzel bir inceleme olmuş 🌿
İnsanları düşünen biriydi..
Röportajındaki ağlaması geldi gözümün önüne:(
Bana göre kişisel gelişim kitapları arasında Doğan hocanın yazdıkları okunması kolay ve zevklidir. Kişiler arası iletişimi örneklerle öğreten biçimde yazar. Bu kitabını okumamıştım. Güzel incelemeden sonra şart oldu, kaleminize sağlık.
Emeğinize sağlık hocam ✌️
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.