Ömür, arkada bıraktıklarımızdır. Belli bir yaşa kadar arkamızda birikenlerle yüzleşmekten korkarız. İhtiyarların yüzlerindeki hüzün bu yüzden acıklıdır. Onlar bugünü bırakır, yarını da düşünmezler artık. Ellerindeki tek malzeme dünleridir. Ayakları adım adım toprağa yaklaşırken bir yandan da geçmişe kaçarlar. Demiştim ya ayakların bir gözü hep arkadadır!
Bence de önümüze bakalım hep... Arkamızda öyle bir medeniyet, öyle müthiş bir imparatorluk ve kültür bıraktık ki baktıkça kafayı çekip sızmaktan başka çaremiz kalmaz. Jübilesini yapmış bir medeniyetin bitik insanlarıyız. İleri dıbıklarım! Komplekse düşmemek için hep ileri..