Şimdi niyetim,imanın ne müthiş bir paradoks olduğunun görülmesi için ,İbrahim'in öyküsünden ,içinde barındırdığı diyaelektik sonuçları çıkarıp sermek ve bunları meseleler biçiminde ifade etmek.Öyle bir paradoks ki bir cinayeti Tanrı'yı memnun kılan kutsal bir eyleme dönüştürebiliyor.Öyle bir paradoks ki hiçbir düşüncenin kavramayacağı şekilde İshak'ı ibrahim'e geri veriyor.Çünkü İmanın başladığı yer,düşünmenin terk ettiği yedir.
