Batı laikliğinin doğu topraklarında yapmak istediği şey budur: Allah'ı, peygamberi, kitabı gündelik hayatın içinden soyutlayıp ulaşılmayacak kadar uzaklığa fırlatmaktır ama Allah'ın kitabı gökleri değil yeryüzünü yönetmek için indirilmiştir. Çünkü kutsal kitapların hepsi insani ilişkileri kurallara bağlamak için vardır. Göksel olan her şey, yaratıcıyla kul arasındaki mesafeyi de ayarlar. Kutsal olanı bu kadar uzağa koyarak saygıda kusur etmemek küçük insanların numarasıdır. Herkes inançlı ama dışarıya karşı göstermek istemiyorsa dünyanın hali ne? Niçin omzunda ağlayacağımız kimse kalmadı, neden bin dört yüz yıldır güzel bir adam göremiyoruz?