#bilgi
armagnac, calvados, quantra vs... bunlar, çeşitli fransız içki leridir. şiirler boyunca anılır durur. nedense okur lar (yalnız onlar mı, eleştiriciler de), bundan benim alkol düşkünü olduğumu çıkarmışlardır. mehmet kaplan, şiir tahlilleri'nde, attila ilhan şiirini ozanın alkol düşkünlüğüyle açıklamaya bile kalkıştı. oysa yok böyle bir şey. türk şiirinin en 'kuru' ozanlarından biriyim ben. aram içkiyle de, cigarayla da iyi değil. paris'te, fransız hayatının ayrılmaz parçası olan içki çeşitleri, o hayata uymak çabalarımın olağan bir sonucu olarak şiirlerime giriyor. içki içmeyi de orada öğreniyorum zaten.