Muhteşem bir kitap diye başlamak sanırım abartı olmayacaktır. Yalnız duygusal bir yapıya sahipseniz gözyaşlarınızı akıtmadan bu kitabı bitirebilmeniz imkansız diyebilirim. Daniel Keyes, öyle güzel kurgulamış ve anlatmış ki; ortaya akıcı, yoğun ve düşündürücü ama bir o kadar da gerçeklik payı olan bir kitap çıkarmış. Konudan kısacık bahsetmek istiyorum; birkaç bilim adamının, öncesinde Algernon isimli bir fareye uyguladıkları ameliyat ve bir dizi çalışma sayesinde, zeka seviyesinin yükselmesi ve bunun akabinde bu deneysel ameliyatı bir insan üzerinde tecrübe etmek istemeleriyle birlikte, çok düşük bir IQ ile dünyaya gelen Charlie Gordon bu deneye dahil olur. Deneye dahil olduğunda Charlie 32 yaşında bir adamdır aslında ama zeka geriliği nedeniyle hayatı bir çocuğunki gibidir neredeyse. Bundan sonrasını anlatıp heyecanını kaçırmak istemiyorum. Soluksuz okunacak bir kitap çünkü. Bunun yerine okuduktan sonra bende oluşan duyguları paylaşmak isterim izninizle. Zeka ve mutluluk arasındaki orantıyı da gayet güzel yorumlamış Keyes. Etkilenmemek ve gerilere giderek kendimizi ve insanoğlunu sorgulamamak elde değil. İnsanların yaşadığı hayatlar, psikolojimiz, egolarımız, hüzünlerimiz, isteklerimiz, mutluluklarımız, duygularımızın tümünü sorguladım ben. Sadece akıllı bir insan olmak, mutlu olmamız ya da sevilmemiz için yeterli mi? Bunlar birer kıstas mı? Her akıllı insan mutlu mu? Mutlu olmak için zeka seviyesinin yüksek olması bir artı mı yoksa eksi mi? IQ değil de duygusal zeka daha mı önemli? Yoksa duygular bir noktada bir kenara mı atılmalı? Ya da esasında önemli olan duygusal zeka (EQ) ve zekamız (IQ) sadece yaşamak için gerekli olan bir ölçüt mü? Kafamda beliren sorulardan bazıları böyle. Ama aslında bunları düşünürken bile cevabını bulabiliyor insan. Duygusal zeka olmadan IQ çok da işlevsel olamıyor maalesef. Çünkü insan olmanın en önemli özelliği duygularımız ve onlar olmadan IQ seviyemizin göklere çıkması da mutlu olmamızı sağlamaz, tam aksine pupa yelken ters yöne sürükler bizi. İşte Charlie’de eksik olan (bu onun elinde olan bir durum olmasa da) buydu. Bu sebeple her daim aramış olduğu o mutluluğu ve insanlar tarafından sevilme isteğini doyuramadı. Ve Keyes; bu süreci o kadar güzel anlatmış ki hayran oldum kendisine. Çok güçlü bir kalem... Kesinlikle ve kesinlikle okunması gereken bir kitap, şiddetle tavsiye ederim… Kitaptan bir cümleyle sonlandırmak istiyorum; “Sevgi ve şefkat eli değmeyen zeka ve eğitim beş para etmez.” Keyifli Okumalar!

Algernon'a ÇiçeklerDaniel Keyes · Koridor Yayıncılık · 201515,4bin okunma

·

235 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Özlem