Yemin ediyorum hayatımda kendim kadar dağınık birisi görmedim..
Bugün dışarıdan eve geldim, dinlendirici gözlük almıştım hadi dedim, organik cam flulaşmasın bezle silmeyeyim de deterjanla yıkayayım, onu yıkadım gittim balkonun taşına güneşe koydum..
Neyse mutfağa gittim geri döndüm bir baktım gözlük yerinde yok, ara tara evde gözlük yok, ulan nereye koyduğum belli niye yok? Balkonun güneş perdesi rüzgarla çarp gözlüğe, aşağıya uç..
Bir baktım gözlük aşağıda, indim gözlüğü aldım, neyse toprağa düşmüş kırılmamış..
Eve geldim bu sefer de telefon yok. Haydaa kafayı yiyeceğim.. neyse yan komşunun telefonundan çaldırayım dedik, yok sesi çıkmıyor evde yok.
Meğer arabada unutmuştum, indim otoparka arabadan aldım telefonu..
Eve geldim bluetooth kulaklık yok, neyse ara tara nihayet buldum, içini açtım bu seferde içinde kulaklıklar yok,
Neyse ara tara birini buldum diğeri de gitmiş boş çamaşır makinesinin içinden çıktı..
Yönetici telefon açtı bir şey söyleyecekmiş, aşağıya indim konuştuk eve döndüm.
Koltuğa uzandım televizyonun kumandası yok, kumandayı buldum, bu seferde bir baktım, ulan bu televizyon bize ait değil!.
Şöyle bir odaya göz gezdireyim dedim, hele uzandığım uzun koltuk hiç bizim değil.
Odadan çıktım diğer odaları bir göz gezdireyim dedim, yemin ediyorum korkudan aklımı yitireyazdım.
Eşyaların hepsinin yeri farklı, bir de eşyaların hiçbiri bizim değil..
Yani daha demin aşağı indim çıktım, 3 dakika içerisinde bunun olmasının imkanı yok!. Dedim yemin ediyorum bizim evi cinler bastı galiba, betim benzim attı, korkudan içim geçmiş o derece yani.
Evden dışarı bir çıktım kapı numarası da bize ait değil.
Meğer ben bizim diye bir alt kattaki kapısı açık komşunun daireye girmişim..
Ulan geri zekalı salak! Hadi ben kapıyı açık bıraktım gittim, Sen ne diye kapıyı açık bıraktın gittin, az daha korkudan ölüyordum 😅
Tam canım sıkkınken karşıma çıktı yazınız. Nereye varacak sonu diye beklerken kahkahaları koyverdim. Allah da sizi güldürsün inşallah çok iyi geldi. Bu unutkanlık hepimizin başına bela. Ben elimdeki telefonu veya gözümdeki gözlüğü fellik fellik aradığımı bilirim😃
Çay içerken şekeri koymamışım sofraya diyip dolaba bakardım; orda bulamayınca yeni bir tabağa koyup gelirdim ki şeker kasesi meğer önümdeymiş🙃 Bu da benim hayat travmam☺
Abi hakkını helal et ya valla çok güldüm 😂
Ama aynısını bende yaşadım bugün çantamı nereye koyduğumu unutmuşum daha da arıyorum hattâ ben kalkıp aramaya devam edeyim.
B12 takviyesi almanızı tavsiye ederim. Ancak, bağırsak emiliminiz iyi değilse işe yaramaz. Damardan almanız icap edebilir. Kan değerlerinize baktırın. Ayrıca, stres de önemli faktör.
Bu yorum görüntülenemiyor
Ben de telefonu kanepenin en üstüne koymuştum. Baktım telefon yok. Koltukların altına ve halının altına baktım yok. Diğer odalara da baktım yok. Meğer telefon karşımdaki kanepenin üstünde duruyor. Anlık bir şey oldum. Ama sizinki daha berbat olmuş. İyisinizdir umarım. 😊
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.