Modern insan maddeye üstünlük verdi. Hayatın maddi yönü ile gönül ve ruh yönünü belli bir denge ve ölçüde tutmak gerektiğini gözden kaçırdı. Makinelerin ruhsuz kalabalığı içinde yaşamak için dedelerimizin toprağını, naçiz dostlarını, hayvanları terk etti. Güneş altında dalgalanan buğdayları, ormanın dalgınlığını, gecenin sükûnunu, bitkileri, ağaçların ve suların ahenkli güzelliğini unuttu. Geometrik hatları olan katı yürekli şehirlere kapandı. Fabrikaların monoton çalışmaları içinde şahsiyetini kaybetti.
Sayfa 100
··
41 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.