Bireyin bir problem karşısında 'iç dünyasında yaşadığı baskının şiddeti' ve dayanılmazlığı ile 'tepkisel' davranması... Yaşadığı 'huzursuzluk' sonucu içe kapanıp, küsüp surat asması.. Veya dışa sönüp, bağırıp çağırması o kişinin onarım olan ihtiyacının göstergesidir.
Böylesi kişiler, genellikle 'yönetemedikleri duygularını' değil, 'duygularını etkileyen olayları' problem zannederler.