Yazar Lev Tolstoy'un İnsan ne ile yaşar kitabı inceleme yaptığım da oluşan olgu ve düşüncelerim; İnsanoğlu yaratıldığı günden beri neden-sonuç ilişkisini irdelemekte, aklının kavradıklarının ötesine bu ilişki ile ışık tutmaya çalışmaktadır. Antik çağ felsefecilerinden günümüzün postmodern düşünürlerine kadar, olan biten her şeyin nedeni anlaşılmaya çalışılmış, insanın diğer varlıklardan varoluşsal farklılıkları incelenmiş, anlam varoluşun nedenleri sorgulanarak aranmıştır.
İnsan, kendisini kimin yarattığını, bunu neden yaptığını merak etmektedir. Kaçınılmaz sonun farkında olması bu merakını dizginlememekte, belki de “anlam arayışı” ile kendini bu sona hazırlamaktadır.
Şeylerin özünün, gerçekliğin kendisinin araştırılması Aristoteles ile başlamış, “Allah” kavramı ilk olarak o zaman ortaya atılmıştır. Descartes, Allah'ın yaratma eyleminde mutlak bir biçimde özgür olduğunu beyan etmektedir. Tolstoy, İnsan Neyle Yaşar? eserinde insanın kendisi ve çevresiyle kurduğu etkileşimi ortaya koymakta, dinî inanışın önemini vurgulamakta, dinin temelinde “sevgi”nin yattığını iddia etmektedir. Tolstoy’a göre insan kendisini sevmekle Tanrı sevgisine ulaşacaktır. Allah'a ulaşmanın yolu bu saf ve katıksız “sevgi”dir.