Annie Ernaux’dan okuduğum ilk kitaptı Yalın Tutku. Ödül tabi ki tek başına bir kıstas değil elbette ama Nobel alması gerçekten hak edilmiş bir karar bana göre. Çünkü bence kendisi “büyük yazar” olmanın ne olduğunu 50 sayfalık “küçük” bir kitaba çok şey sığdırarak gözler önüne sermiş. Yalın tutku, evli bir adama saplantılı bir aşkla bağlı bir kadının kendisiyle hesaplaşmasının hikayesi. Hesaplaşma ve aynı zamanda bir iç döküş. Kendi saplantısı aracılığıyla hayata, aşka, tutkuya ve kadın olmaya dair halleri muazzam biçimde yazmış Annie Ernaux. Bu kadar az sayfaya böylesi çok şey sığdırmak ve bunu da ortaya müthiş bir edebi haz koyarak yapmak gerçekten takdire şayan. Bence yazarın sinematografik denebilecek bir dili var. Saplantının salt birinde takılı kalmak olmadığı, aslında saplantıyla bağlanan kişiden ziyade, insanın kendisiyle olan ilişkisiyle alakalı olduğunu öyle güzel örneklerle işlemiş ki yazar, hepimizin benzer yerlerden geçtiği veya geçebileceğini hatırlatıyor gibi. Bende yer eden kitaplardan biri oldu bu kısacık roman. Çok ama çok sevdim.

Yalın TutkuAnnie Ernaux · Can Yayınları · 20224,102 okunma

·

105 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hacer