Tatyana doğruca ormana; ayı arkasından;
Yumuşacık kar dizleri boyu kızın;
Bazı uzun bir dal tam boynuna Takılıveriyor birden, kulaklarından bazı Altın küpelerini güçle koparıyor;
Bazı güzel ayağından çekip çıkarıyor Gevşek karın içinde ıslak çizmesini; Bazı düşürüveriyor başından örtüsünü; Yerden almaya vakti yok; çekiniyor, Ayıyı işitiyor hemen gerisinde,
Ve hatta titreyen elleriyle
Giysisinin eteğini kaldırmaya utanıyor; Tatyana koşuyor, ayı hep ardında,
Ve güç yok artık koşmaya bacaklarında.