Zihnini öldürme zırvalığına kendini kaptırıp bok yoluna giden Kayra'ya, Kinyas'ın evli-mutlu-çocuklu hayat üçgenine geçmesi şoku. Yazarın akıcı ve zengin bir anlatımı var. Bazen tam anlamıyla 'boş yaptığı' bazense 'Evet, güzel kurgulanmış bi sahne.' dedirttiği anlar oldu kitap boyunca. Ama kitabın asıl ayırıcı özelliği olan yeraltı edebiyatına ait oluşu ve bu edebi türün herkesi memnun etmeyeceği göze alınırsa, hayatında ikiden fazla kaliteli kurgu kitap okumuş herkes gibi ben de beğenmedim. Eğer kitabın ilk çıktığı dönemlerde liseye giden bi veled olsaydım, belki, 'Wow, bu adam neler anlatıyor.' falan derdim. Çok şükür ki değilim. Her şeyden önce bir yerden sonra kendini tekrarlayan olay örgüsü; karakterlerin neyi, neden yaptıklarının bi cevabı olmayışı; belki dönemi için yenilikçi ama şimdi için 'Öff bi kes!' denebilecek aforizmaları; sırf yeraltı edebiyatı diye kadın karakterlerin rahat yüzde doksanının fahişe olması ya da tecavüz mağduru olması hatta bunu da geç 'anne' vasfını taşıyan karakterler haricindeki bütün kadın karakterlerin cinsel obje muamelesi görmesi ve inanılmaz bir cinsiyetçiliğe ve güzellik standartlarına maruz kalması... Ay yani 2022'nin zihniyetiyle okuyucuyu boğup boğup duvara atacak ne kadar sosyal olgu varsa burada. Bir keresinde lisedeyken Onur Ünlü'den 'İntihar etmek haramdı, biz de yüzümüzü astık.' diye bi' alıntı paylaşmıştım Facebook'ta. Ertesi gün sınıftaki herkes benimle dalga geçmişti 'Keko musun?' diye. İşte bu kitaba uygulanması gereken tarife budur: entelektüelimsi kekoluk. Vallahi biz varoluş sancısı diye tutturup aptal saptal hareketler yapmak yerine, direkt kapitalizmin köpeği olup hayat planları yapan gençlikten razıyız. Kayra diğer tarafta Tolga'yı görünce zıryalarak günlüğüne yazabilir yediği kazığı. Ay bir de yazarın kendisini kitaba kurgusal karakter olarak atadığı sahnede Kasım Süleymani gibi bam güm patladım.

Kinyas ve KayraHakan Günday · Doğan Kitap · 202227,3bin okunma

·

50 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

merve