Abdülmecit Efendi'nin (Nursi/Ünlükul) ne derece sarsıldığı, şu şiirinde açıkça hissedilmekte.( 
Bediüzzaman Said Nursî )
Ey mezarcı!.. O makamda bize de kaz, bir mezar...
Olalım, nazik; Said'in komşusu leyl û nehar.
Ey mezarcı!.. Göm, bizi de şu Said'in kabrine...
Firkatin dayanamaz, nurcu olanlar kahrine....
Dar-ı dünyada Said'i bizden ettinse cüda,
Dar-ı ahirde beraberce hasret, ey Hüda!..
Dünkü hal oldu, hayal; geçti, visal; geldi, zeval...
Bizleri üstadımızla haşret, ya Zülcelal!
·
301 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.