ilk gece,
mecazen anda geldi gitti senden sanrı,
şizofreni sevda, platonik, sancı.
hayaletine düşümde ruh üfledim,
esrar tablada soğurken.
gecenin aydınlık maskesi sen,
tutmam kafesim karanlık kodes,
seni ve senden doğma her şeyi
gün aydınlandığında uğurlarım.
sonra ki gecede,
yüzün güle benzer biçimde,
sen maskeni çıkar,
dişlerini göster cani bir biçimde,
benim boynuma daya bıçağı,
kan çıkart, sonsuzluğun kapısını aç.
sırtüstü soğurken yerde,
içimde ölürken sen, damarımdan dökül.
yanmış karanfil kokusu,
silik insan sureti,
kan ve sen,
ellerimde, sana dair bir kaç somut iz bırak.
senden iz yok,
bende kaldı o gece ve
senden izler.