"Bu mektubu senin yüreğine acı vermek için değil, kendi yüreğimden acıyı sökmek için yazıyorum. Kendi iyiliğim için affetmeliyim seni. İnsan sürekli olarak koynunda bir yılan besleyemez, her gece kalkıp ruhunun bahçesine diken tohumları ekemez." (s. 93)
Öylesine dokunaklı ve kırgınlık barındıran bir mektuptu ki okurken Wilde'ın
