Harita
Önümde bitmek bilmeyen kareler. Telefon üç adım sonra sağa dönmeniz lazım diyor. O bile farkında değil tek başıma olduğumun. İspanya diyorum, orada olsaydım belki. Ya da Brezilya, aşığım Foucault Sarkacından beri. Sadece kareler var oysa. Bir de piyano sesi öteki odadan gelen. Yorganı çekiyorum yüzüme doğru. Önüme bakıyorum , bir adım daha ileri.
··
524 görüntüleme
Erhan'ı okuyorum sonra yeniden. Eski 1000K'dan ne kaldı diyorum geriye. Biraz Kafka belki. Ölmemiş miydi o da zaten. Prag'da açsam ya gözümü diyorum süzülüp dursam caddelerde sokaklarda. Aynı ama her şey. Belki bir farkla yani daha çok kitap var ortalıkta. İyi mi kötü mü bilmiyorum. Yalnızım ben de her koşulda.
Bilinçakışı tekniğini çok başarılı bir şekilde kullanmışsınız. Zengin zihninizle süslenmiş, güzel bir hikayeydi.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.