Yalan
Hayır gökyüzü hayır,
Ne bulut, ne yağmur istediğim
Ne yıldızlar ne samanyolu.
Maviliklere bile yer gösteremem
İçerim dolu.
Bir kapı aç karanlıklara gökyüzü,
Bana sonsuzluğu gösteren bir kapı.
Sen ki ellerimin içi kadarsın,
Sonsuzluğu isteyen bakışlar için
Darsın.
Bilinmedik masallardan
Bir şehzâde çıkagelsin yahut,
Bu perdeyi kılıcıyla açsın artık,
Kendikendimizi seyretmekten
Usandık.
Hayır gökyüzü hayır.
Yalan söylemek de doyurmuyor beni
Cin işidir mavilikleri kovduğum,
Mavilikler gönlüme öyle bir giriş girdi ki
Başka renkleri unuttum.
Ama bilmiyorum neden?
Bir koyu bal rengi ufuktur çevremde
Her düşünceyi kaplıyor petek petek
Bir gün bu koyu bal rengi ufuklar beni
Körlüğe razı edecek.
Sayfa 22 - Güzel İstanbul Matbaası, Ankara - 1954
·
41 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.