Kendini sevmeni süsleme
diyor, kitaba bakan dostum;
bencil bir acısın sen.
Kimseye sezdirmeden gülümsüyorum
kalbimdeki kalabalığa.
Öyleyse neden odama düşüyor
çekilen her perdenin yalnızlığı.
Ağzının pasını
topuklarından aldığım çocuk...
–Suyum, unum, buğdayım–
Herkesin başkalarını konuştuğu
bu aynalar pazarında
seni kimselere
söylemeden öleceğim.
Sayfa 9
·
112 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.