Gönderi

İnsanın iyisi, talihin kötüsünde belli olur. Deniz süt limanken, nice çürük tekneler, Onun sabırlı güğsü üstünde yelken açmaktan korkmaz, Azametli gemilerin yanı başında giderler. Ama azgın Boreas sakin denizi kudurtmaya görsün! Bakarsın sağlam kaburgalı gemi, dağ gibi dalgaları yarar, Suların arasında, kanatlı bir at gibi uçar gider. Nerede şimdi o bücür gövdesine bakmadan, Daha demin büyüklerle ölçüşen şımarık tekne? Ya kaçıp gitmiştir limana, Yahut da bir lokma gibi Neptün'ün ağzına! İşte, değerin sahtesi de gerçeği de, Kara bahtın fırtınalarında belli olur. Dünya güllük gülistanlıkken, sürüyü kaplandan çok At sineği huylandırır; ama azgın rüzgâr, Boğum boğum meşe ağacını dize getirip de, Sinekler kaçacak bir delik aradıkları zaman, İşte o zaman, yüreği olan öfkeyle ayaklanır, Kasırganın öfkesiyle kaynaşır, Meydan okur bahtın belalarına.
Sayfa 22 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
·
37 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.