Ne Eski Ahit, ne de Yeni Ahit intiharı doğrudan yasaklamaktadır. Tersine, intihar eden kişilerden söz edilmektedir. Gerçekten de Eski Ahit'te intihar eden dört kişinin adı geçmektedir -Samson, Saul, Abimelech ve Achitophel- bunların hiçbiri de olumsuz bir yorumla anılmamaktadırlar. Yeni Ahit'te de intiharı suçlayan bir ifade yer almamaktadır. İntihar ederek en büyük suçu işleyen Judas Iscariot'dan Yeni Ahit'te neredeyse hiç söz edilmemekte, intihar günahlarına ekleneceği yerde, tövbesinin bir ölçüsü gibi görünmektedir. Kilise'nin birinci yıldönümünde intihar öylesine nötr bir konudur ki, İsa'nın ölümü bile ilk havarilerden Tertullianus tarafından bir tür intihar olarak görülmüştür. İlk Azizlerin dinleri için kendilerini bilerek ölüme atmaları şehitlik olarak kabul edilmiş ve kutsanmıştır.