anarşizm; kök itibariyle köhneleşmiş sisteme kafa tutmak olarak anlaşılabilir. ve günümüzde anarşizm daha çok eylemsel ve güç bazlı olarak sergilenmektedir. ve çözümün bu şekilde olacağı düşünülmektedir. ancak teorik açıdan çeperlenmemiş her eylem hüsrana bağdaşmaya mahkumdur. bu yüzden her eylemin var olması için sağlam bir kök hücresi olmalıdır. o zaman gerçek bir şekilde kendine hem zihinde hem de bedeni fraksiyonlarda yer bulabilecektir. işte bu yüzden doğru ve reel bir eylemin sağıltılmış hali ancak bu şekilde kendini fiziksel alemde yer bulabilecektir. çünkü fikirsiz yeşermiş her durum sığlaşmaya ve kaba kuvvete dönmeye mecburdur. bu mecburiyetin üstesinden gelmek için birey önce kendi zihin duvarlarını genişletmelidir. genişledikçe kalıpları aşacak ve aştığı her kalıp için aşama yollarını insanlara sunacaktır. bu sunuşu dille, yazıyla veya eylemsel formla anlatabilir. bu anlatımın kavrama kapasitesi olan insanlarla örtüştüğünde anarşi en yüksek zirvesini ve doğurganlığı sağlayacaktır. bu doğurganlığın bir sürü sancısı olacak ancak kendini adamış birey ve toplum buna direnecek gücü bağlı olduğu fikrin ruhuyla kendiliğini dizayn edecektir. bir nevi yaşamak için evrimsel süreçten geçen canlılar gibi. çünkü her sürecin kaybettirdiği olduğu gibi kazanımları olacaktır. ve bu kaybedişler bireyi ve toplumu daha çok perçinlemesi gerekmektedir. unutulmamalıdır. her kayıp kazanma hanesine yazılan bir adımdır. tabi bu farkındalıkla alakalıdır. eğer bu farkındalık yoksa kayıplar sadece boşuna telef edilmiş piyonlar olacaktır. ve hayat büyük bir satrançtan ibarettir. bütün hamleler bir sonrakinin doğum sancısını tetikler. bu tetikleme sayesinde insan ya da canlı eylemde ve teoride bulunur. doğru veya yanlış aslında yoktur. çünkü doğru için yanlışın bilinmesi, yanlışın anlaşılması içinde doğrunun keşfedilmesi gerekmektedir. unutmayın hayat senaryosundaki her şey sizlerin tercihleri bağlamında var olagelmiştir. o yüzden şans, umut veya türevleri gibi ayakları yere basmayan ütopik kavramlar yerine ayakları sağlam şekilde yere basan kökleri olan kavramlara sarılın. bu uğurda elinizde gelen her şeyi yapmayı göze alın. çünkü sizlerin cesaret edemediği adımları başkaları atacak ve onların kazanımları olacaktır. ancak sizler yerlerinizde sayacaksınız. ve bu sizi daha geriye götürecektir.
sonuç olarak; anarşi kavramını doğru sentaksta anlar ve buna göre davranırsak reelliği yadsınamaz bir gerçekliğe sahiptir. bu yüzden kol kaslarınız kadar akıl kaslarınıza ve kalp kaslarınıza önem verin. önem verin ki sizlerin de bu dünya da bir izi olmuş olsun. kimse bilmese, anlamasa hatta mana dahi veremese de kendiliğinizin bunu kabul etmeniz daha önemlidir. çünkü her anarşi ateşi önce kendini daha sonra etrafınızdakileri uyandırmak için yakılmıştır. işte bu yüzden ateşin ilk hissi kendinedir. ve son söz olarak; ne yapın ne edin önce kendinizi daha sonra kendinizden hareketle etrafınızı şekillendirin. ve arisotelesçi dengenizi koruyun.