Gönderi

Günlük ama açık
Gerçekten dehşet sancılı bir dönemden sonra sanırım büyüdüğümü farkettim.Hikayemin çoğu anlamda yarım kaldığını, bittiğini eskisi gibi olamayacağını her şeyin rayından çıktığını düşündüm. Asla dinlemeyeceğim şarkılar dinleyip 20 li yaşlarımın en berbat zamanlarını yaşadım hatta 20me kadar ki en kötü zamanlarımı.Hiç ağlamadığım kadar ağladım hiç üzgün görünmediğim kadar üzgün göründüm işim hislerimi yaşamama engel oluyor diye gelen teklifi reddettim. Yepyeni ve kapkara bi sayfa açtım kendime.Şimdiyse olduğum kişiyi yabancılarmakla birlikte acının beni olgunlaştırdığını ve eğer bu bensem bu versiyonunun eskisi kadar acı vermediğini düşünüyorum. Çıkardığım bir derste var "bazı yarımlar tamdır"
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.