Yaşanmış tüm tatsız yaşantıların sorumluluğunu üzerine yıkabileceğim bir suçlu aramış, suçlunun kendimden başkası olmadığını hayli geç anlamıştım. Şimdi gerilere baktıkça, bütün yaşamım gözüme bir oyundan farksız görünüyordu. Oyun oynamaktan gerçek hayatı yaşamaya fırsat bulamamıştım. Sevgilerin nazenin çiçekler gibi titiz bir bakım ve ilgi gerektirdiğini görmezden gelmiş, gözlerim açılınca da iş işten geçmişti. Bir başkasıyla, başkalarıyla yaşamaların yükünü gözümde fazla büyütmüş, üzerimden yük kalkınca da ayaklarım yerden kesilip boşlukta kalakalmıştım.
Sayfa 47Kitabı okudu
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.