Bir his fırtına gibi esip yine de hiç fırtına gibi bir his olmayabilir mi? Kişi hislerin fırtınasından bahsedince insanın kabuğunun sızladığı ve dallarının kırılacak gibi uçtuğu bir fırtınayı kasteder. Bu ise yüzeyde tamamen dinginlik olmasına rağmen yaşanan bir fırtınaydı. Hani neredeyse bir ihtida, bir altüst etme haliydi; çehresi zerre kadar değişmiyor ama içerde sanki tek bir zerre bile yerinde kalmıyordu.
Sayfa 214
·
154 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.