Aydınlık
Uyan yârim, uyan, söndü yıldızlar
Gün, karşı tepeden doğmak üzredir
Her sabah güneşi seyreden kızlar
Mahmur gözlerini oğmak üzredir
Uyan yârim, sesler geldi derinden
Karanlık oynadı, koptu yerinden
İlk ışık, kapının eşiklerinden
Şimdi bir gölgeyi koğmak üzredir
Sevgilim, kapımı çaldı aydınlık
Baygın gözlerimi aldı aydınlık
İçime tıkandı, kaldı aydınlık
Bu aydınlık beni boğmak üzredir
Sayfa 65
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.