Dört yıl önce her şeyin, hatta siyasi hatalarla beraber fenni cahilliklerin bile bir mazereti vardı: İstibdad!.. Hep yapılamayan, ya da kötü yapılan işlerin sorumluluğu bu zavallı istibdada atf olunurdu. Hiç kimse de demezdi ki istibdad bu yapılamazlıklann sebebi değil sonucudur.