“Ormanları yakarken, denizleri kirletirken, fütursuzca canlı öldürüp kıyafet yaparken, her yeri plasrik ve çöple doldururken doğanın dengesini umursamayan insan yaralı aslanın ölümünü kayda alırken doğanın dengesinden çok iyi anlıyor!
İster doğa, ister dünya, ister kozmos, ister deniz isterse evren densin,”gördüğüne, duyduğuna, anladığına, karşılık verdiğine, kendine özgü bir adalet anlayışı olduğuna ve hatta mucizeleri olduğuna”kısacası “düzenli mükemmel” olduğuna inanılan şey; Tanrı
Dolayısıyla sadece iyiyi düşünme ve iyiye sebeplendirme kaygımız görüldüğü üzere bizi “kötü”leştiriyor. Ve buna tanrısal bahaneler üretebilir hale geliyoruz.
Sayfa 38 - Memesis KitapKitabı okudu
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.