Diyor ki: “Hayat yaşandığı kadar vardır; gerisi ya hayal, ya da hafızlardaki ümittir. Ama hüsranı bir yerde kabul ederim. Bazı şeyleri yaşamak mümkünken, yaşayamamak da. Biz yaşayamadığımız için bu hüsranı yaşıyoruz Begüm, ama yaşayamazdık. Yaşasaydık inan ki sevgimiz ölürdü, mutlu olamazdık. Sendeki sevgiden çok yaşayamamanın, kavuşamamanın acısı. Ama yaşasaydık o içinde kalan sevgi hiç kalmayacaktı. En azından ölmeyen sevgini yüreğinde yaşat Hoşça kal!..”
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.