İncinmek
"Akşamın dostluğu insandan evla
Anlarsın bunu günün sonunda,
Işıklar yanınca kararan bir şey Herkes gidince kimsenin olan.
Anlayan gözlerle baktın,anlamsız.
Sulardan başlarsın avunmak için,
Bilinen dünyanın bilinmez rengi
Uzaklar kadar kararsız kalbin.
Yurdunu kaybetmiş gibidir sesin
Bir sabah sahiden gitmek istersin.
Gurbette ararmış eskiler seni
Belki parklarda buluruz şimdi.
Sensiz de yerinde duran dünyanın,
Kendinle beraber bir başınasın,
Büyürken bildiğin ne varsa değil
Bu yaşadığın."
Sayfa 17 - İbrahim Tenekeci
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.