"“Yüzü gülen adam gösterin bana,” diye bağırıyorum, “yüzü gülen insan. Işıkları yakın,” diyorum, güneş nerde. Karamsarlığa yuvarlanıyoruz. Kimse o boş gözlerini döndürüp de bakmıyor bana. Yüzler sabun, yüzler alçı. Bedeli çok ağır ödenen bir dönemden geçiyoruz, diyorum, ne kadar az yara alırsak, yani bu dönemi atlatırsak... Duymuyor kimse. Karı, kocaya yabancı, kardeş kardeşe. Sağırlar... sağırlar... "
Can yayınlarıKitabı okudu
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.