Ben ilk kez bir sokak kedisi olmayı düşündüm o gece biliyor musunuz? Etrafları tehlikelerle sarılıydı, başlarına olmadık şeyler gelirdi. Ama ne kadar rahattılar; geziyorlar, tozuyorlar, arka sokakları dolaşıyorlar, aralarında muhabbet ediyorlar, birlikte ava çıkıyorlar.
Siz her fırsatta arkadaşlarınızı ararken, siz her fırsatta misafirliği yüceltirken benim hiç mi hakkım olmayacaktı. Bir köyde yaşamayı çok isterdim. Şehrin sokakları hayli korkutucu ama her zaman kendimi Viktorya döneminin saraylarında bulacak hâlim yoktu. Köyde olsam ortalıkta adım atılmadık yer bırakmaz, etrafı sık sık kolaçan eder, sonra efendimin kapısını bulur, sadece orayı tırmıklardım. Benim için gözümün görebildiği her yerde dolaşabilme imkânımın olduğunu bilmek yeter de artardı. Asla kaybolmazdım, çıkar eve gelirdim.
Sayfa 57 - Mişa dert yanıyor :)
·
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.