''Kısaca söylemek gerekirse, ben doğru yoldan gitme niyeti olsa da sonunda tökezleyip yoldan çıkan bir aptalım. Ya da sinsi adamın biriyim. O sırada bunun farkında olanlar sadece Tanrı ve benim gönlümdü.''
Sayfa 312
Bence kitabın ruhunu tam anlamıyla anlatan cümle bu. Gönlümüz, rahatsa biz de rahatız. O huzurluysa bizde
