Cahit Irgat hayattayken yayınladığı dört şiir kitabı var. Yayımlanmamış şiirleri bu dörtlüyle birlikte, bu kitapta bir araya getirilip basılmış. İlk kitabı toyluğun verdiği bir acemilikle geçirse de ikinci kitap Rüzgarlarım Konuşuyor'u adeta şaha kalkmış bir at gibi heyecanlandıran, çok iyi şiirlerle doldurmuştu. Kitabın bir kısmında başarısını devam ettirmiş. Yine de ikinci kitabın tadı çok ayrı bir noktada. Buraya kadar güzel. Sonra diğer şiirleri, yani hayattayken bastırmadığı şiirleri geliyor. Birinci kitap tatsız tuzsuz geçince ikinci kitapta sanki Cahit Irgat'ın ruhunu iyi bir şair ele geçirmiş, ona hayatında yazabileceği en iyi şiirleri yazdırmış, üçüncü kitapta o şair birkaç iyi şiir daha yazdırıp kalanında o ruhu bırakmış gibiydi,o kadar ki üç şiir hariç yazılmasa da olur bir kitaptı. Dördüncü kitap Irgat'ın Türküsü'nde insaf edip o ruh, kalemi tekrar ele geçirmiş, birçok güzel şiir yazdırıp, belli ki yine arada terk edip geri geldiği geceler olduğunu anladığımız şiirler vardı. Birçok iyi şiir olsa da, bastırmadığı daha doğrusu henüz üslubunu bulmadığı şiir denemelerini bilmeden bana okutsalar şiirin varlığından söz edemezdim. Yayınlamadığı şiirleri, yayınlamamaya uygun gördüğü kadar vardı. Rüzgarlarım Konuşuyor kitabındaki iyi şairin ruhunu daha sık ele geçirmiş olmasını dilerdim. Yine de geriye kalanlarla güzel hatıralar bırakmış okurlara.
